รับซื้อของเก่าเลิกกิจการปิดกิจการ สำนักงานปิดกิจการ โล๊ะสินค้า เลิกขาย สิ่งของเซ๊งกิจการ ร้านอาหาร ร้านค้า สวนอาหาร เครื่องครัว เครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์เครื่องเครัว ตู้แช่ โต๊ะเก้าอี้ เตียงเหล็ก และสินค้าสิ่งของอื่นๆ ฯลฯ 

      ช่วงโควิท2-3ปีที่ผ่านมาธุรกิจที่ได้รับผมกระทบมากอีกธุรกิจ 1 นั้นก็คือธุรกิจบริการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหาร ผับบาร์ ร้านคาราโอเกะ ร้านนวด ร้านสปา ร้านตัดผม และอีกหลายๆ ธุรกิจ ถูกปิดลงเนื่องจากมาตราการห้ามเปิดบริการเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของโควิท-19 นั้นเอง ทำให้ธุรกิจไปต่อไม่ไหว แบกรับภาระค่าใช่จ่ายไม่ไหว ไหนจะค่าเช่า ค่าลูกน้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ และค่าอื่นๆ อีกมากมายที่จะตามมาถ้าฝืนทนเปิดอยู่ บางธุรกิจต้องเช่าพื้นที่ บางธุรกิจมีพื้นที่เป็นของตัวเองอันนี้คิดว่าได้รับความเดือนร้อนน้อยสุดละ เพราะไม่ต้องเสียค่าเช่ารอแต่โควิท-19 ไปเมื่อไรก็เตรียมเปิดใหม่ได้ แต่ธุรกิจที่เช่าพื้นที่เขานี้แหละหนักเลยต่างปิดตัวลงอยากมากมาย เมื่อปิดตัวลงข้าวเครื่องเครื่องใช้เช่น โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องครัว แอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า และอื่นๆ ต่างประกาศขายเป็นจำนวนมาก ทำให้อาชีพที่ไม่เหงาอีกอาชีพหนึ่งต่างมีรายได้สวนกระแสเลยที่เดียวนั้นคืออาชิีพ รับซื้อของเลิกกิจการ รับซื้อของปิดกิจการ ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดเลยที่เดียว บางร้านที่เป็นธุรกิจขนาดเล็กก็โทรสอบถามราคาโดยตรง ด้วยวิธีตกลงราคากันเลย หรือรับซื้อแบบเหมาๆ เอาไปเลยขนย้ายไปได้เลยถ้าตกลงราคากันได้ แต่ถ้าขนาดกลางไปจนถึงขนาดใหญ่ก็จะเลือกวิธีประมูลสินค้าเอามีรายการสินค้าอะไรบ้างมากน้อยแค่ไหนกี่ชนิด อุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้ามีอะไรบาง อุปกรณ์เครื่องใช้สำนักงาน โต๊ะเก้าอี้ คอมพิวเตอร์กี่ตัว  ส่วนร้านอาหารก็จะเป็นพวกเครื่องครัวเสียเป็นส่วนใหญ่อันนี้จะมากหน่อยหลายรายการเลยที่เดียว ว่ากันไปแล้วแต่ธุรกิจนั้นๆ ส่วนใหญ่แล้วร้านอาหาร สวนอาหาร จะรับซื้อแบบเหมารวมไปเลย ส่วนตัวแล้วจะไม่กดราคาเลย เพราะที่เขาปิดกิจการก็แย่พออยู่แล้ว ไปกดราคาเขาเหมือนเราไปซ้ำเติมเขาอีก อย่างเจ๊นุชนี้นะเป็นอีกรายที่น่าสงสารมาก แกเล่าว่าก่อนที่จะมาเปิดร้านอาหารแกไปกู้เงินมาก้อนหนึ่งหลายแสนอยู่เหมือนกัน แกบอกว่าก่อนโควิทจะมาร้านแกขายดีมาก แกเปิดร้านอาหารแบบมีเครื่องดื่ม นั่งดื่มกินในร้านได้เลย กึ่งร้านอาหารกึ่งผับประมาณนี้ปิดตี2 ร้านมีคนเยอะมีคนใช้บริการตลอดไม่เคยขาด ทำให้ธุรกิจแกมีรายได้ดีมาตลอด จนโควิทมาเยือนอะไรๆ ก็พังหมดที่แนก ร้านกูกจำกัดเวลาเปิดปิดให้เร็วขั้นแค่นี้ก็ถือว่าหนักแล้วบวกกลับลูกค้าไม่อยากออกจากบ้านเพราะกลัวโควิทพอหลังๆ ร้านถูกสั่งปิดไปเลยไม่มีกำหนด ช่วงที่กำหนดเวลาเปิดปิดนี้นะ ลูกน้องก็เท่าเดิมแกบอกว่าไม่ให้ลูกน้องออกสักคนเลย เพราะเราสู้มาด้วยกันตลอดค่าใช้จ่ายลูกน้องก็เท่าเดิม แต่รายได้เราลดลงไปมากทำให้ต้องเอาเงินเก็บมาใช้จ่ายทุกเดือนตลอดระยะเวลา 1 ปี ไหนจะต้องเสียดอกรายเดือนที่ไปกู้เขามาอีก พอเจอเเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้เงินเก็บเริ่มหมดเริ่มปรึกษาลูกน้องเราคงไปต่อไม่ไหวแน่ มันก็เลยเกิดเหตุการณืแบบนี้แยกย้ายกัน แกก็วกมาถามว่าทำอาชีพ รับซื้อของเลิกกิจการ นี้นานหรือยังได้แต่ตอบแกไปว่าไม่นานเริ่มทำอาชีพเมื่อโควิทมานี้เองเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

ร้านเจ๊นุชนี้ขนย้ายกันตั้งแต่เช้ายันเย็นเก็บงานทำความสะอาดให้อีก(อันนี้แถม) รวมๆเกือบ 2 วัน

      หลังปีใหม่มานี้พึ่งจะได้งานสองตัวมีที่นนทบุรีเส้น 345 เส้นนี้จะมีร้านอาหารสถานบันเทิงค่อนข้างเยอะคงจะประสบปัณหาเหมือนร้านเจ๊นุชลักษณะจะคล้ายๆกัน กู้หนี้ยืมสินมาเปิดร้านแต่มันไปไม่ไหวร้านที่ไปรับซื้อจะเป็นร้านอาหารกึ่งพับบาร์ ลูกค้านั่งดื่มสั่งอาหารได้ลูกค้าบอก เมื่อก่อนปิดตี 2 แต่เจอคำสั่งให้เปิดได้ถึง 4 ทุ่มแค่นี้แหละรายได้หายไปเกือบครึ่ง พอมาเจอโควิทระบาดอีกให้ปิดไปก่อนคล้ายเจ๊นุชเลย ลูกค้าบอกว่ามีกอีกเจ้าที่ติดต่อไปเจอกดราคา เหมาทั้งร้านไม่ถึง 50000 บาทอันนี้น่าเห็นใจ พอมาเจอเราให้ราคาที่สูงกว่าแกขอบคุณมากที่เห็นใจเราไม่กดราคา ในยามที่ตกทุกข์ ร้านนี้จะมีโต๊ะเก้าอี้เยอะหน่อย จานชามช้อนเยอะ เครื่องครัวต่างๆ มีแอร์ 10 ตัว พัดลม เครื่องใช้ไฟฟ้า และอุปกรณ์อื่นๆ เยอะมาก เป็นร้านอาหารขนาดใหญ่พอสมคาร แกบอกค่าเช่าที่แพงมากตกเดือนละ 30000 บาทเพราะติดกับถนนใหญ่ ร้านนี้ขนย้ายสะดวกหน่อย ใช้เวลา 2 วันงานนี้เสร็จผ่านไปได้ด้วยดี

      ตอนที่พิมพ์บทความอยู่นี้เป็นวันที่ 10/5/2567 ตั้งแต่ปลายเดือนกุมพามานี้ที่บ้านโทรมาบอกฝนไม่เคยตกเลยแห้งแรงมากๆ อากาศร้อนอบอ้าวมากๆ คือร้อนมากๆแบบไม่เคยเจอน้ำในคลองประจำหมู่บ้านจากที่ไม่เคยแห้งก็แห้งเกือบจะหมดบ่อ ทำให้คิดว่าถ้าฝนไม่ตกลงมาหมู่บ้านจะเอาน้ำที่ไหนใช้กัน หรือว่าจะต้องซื้อน้ำใช้ จนมาถึงทุกวันนี้ฝนก็ไม่ตก ไร่นาจากปกติจะเริ่มทำกันละปีนี้เงียบสนิททั้งหมู่บ้านปลูกมันสำปะลังก็ตายหมดแดดเผาเกลี้ยง เจ๊นุชที่เคยไปรับซื้อของเลิกกิจการเป็นร้านอาหาร ที่แกปิดกิจการไป แกโทรมาบอกว่าตั้งแต่แกปิดร้านไปกะว่าจะไปตั้งหลักอยู่ที่บ้านตอนนี้ยิ่งแย่กว่าเก่าอีกกะว่าจะมาทำไรทำนาสักปีสองปีมาตั้งหลักกันใหม่ไหนเป็นนี้ ฝนฟ้าไม่ตกเลยก็ไม่รู้จะทำไรดีจะขายของออนไลบ์ก็ทำไม่เป็น จะไปขายของตลาดนัดผู้คนก็ไม่คอยจะเดินกันเพราะต่างคนต่างไม่มีรายได้เข้ามาต้องประหยัดแบบสุดๆ ข้าวของเครื่องใช้ก็แพงพากันขึ้นราคาไช่ปกติแพงหนึ่งแพงสุด 110 บาทตอนนี้ 140-150 กันแล้วเบอร์ 0 นะ น้ำมันพืชปกติ 25-35 บาท ตอนนี้ 42-55 บาทแล้วจะอยู่กันยังงัย ครับสำหรับวันนี้สวัสดี

      มาอัปเดดบทความสักหน่อยวันนี้วีนที่ 15/08/2567 เหตุบ้านการเมืองในบ้านเราตอนนี้ระอุร้อนเหมือนเตาเลยที่เดียวนายกคนปัจจุบันทำผิดวินัยร้ายแรงออกไปละใครจะมาแทนเป็นนายกคนใหม่ยังไม่มีใครรู้ ต้องรอดูต่อไป กับสถานการณ์เศรษกิจที่เป็นอยู่ในขณะนี้มีแต่คนบ่นว่าแย่มากๆ คนเงียบมากไม่รู้ไปไหนกันหมด ร้านค้า ร้านอาหารปืดกิจการเยอะมาก เนื่องจากมีร้านอาหารจากจีนเขามาขายถูกราคาไม่แพงเท่าอาหารไทย ร้านขายของกิ๊ฟช้อบตามตลากนัดก็บ่นกันขายของไม่ได้เลย วันนี้ยังไม่ได้เปิดบินเลย แต่ธุรกิจ รับซื้อของเลิกกิจการ ปืดกิจการ กับส่วนทางกันเลย ธุรกิจนี้ไปได้สวย ร้านค้าต่างๆ รวมถึงร้านอาหาร บาร์ ร้านโชห่วย ฯลฯ ต่างถยอยปิดกิจการกันเยอะมาก เพราะไปไม่ไหว ร้านสะดวกซื้อต่างๆ เขามาในชุมชนกัน ทำให้ธุรกิจร้านโชห่วยอยู่ไม่ได้เพราะลูกค้าส่วนใหญ่จะเข้าไปซื้อร้านสะดวกซื้อกันหมดเพราะมีของให้เลือกมากมายกว่าแถมมีราคาที่ถูกกว่าด้วย แล้วเราจะอยู่ได้อย่างไร แต่ร้านโชห่วยจะไม่เดือนร้อนเท่า ร้านอาหาร ผับบาร์ สถานบันเทิง ถ้าปิดกิจการลงค้าใช้จ่ายจากการทำธุรกิจค่อนข้างสูง แต่ก็ต้องยอมปิดเพราะแบกรับค่าใช้จ่ายไม่ไหว สิ่งของเครื่องใช้ภายในร้านก็ต้องขายออกไปทำให้ธุรกิจ รับซื้อของเลิกกิจการปิดกิจการ ร่วมไปถึงธุรกิจรับซื้อของเก่าเลิกกิจการ ได้รับอานิสงคฺ์ไปด้วย จะอย่างงัยก็แล้วแต่ ณ เวลานี้ เราทุกคนต้องเซฟรัดเข็มขัดตัวเราเองให้มากๆ วันนี้สวัสดี